Chum mit i d`Berge

1. Chum mit i Bärge ue, id Alperose, wo über Fels und Flueh gsesch Wildbäch tosse. Chum mit is Alpeland, chum mit i Bärge, wo i der Felsewand blüehnd d`Edelwiss. I üsne Bärge, isch Heimaterde, da isch me frei so frei, da isch me froh. Chum mit is Alpeland, chum mit i Bärge, wo näbe Schnee und Is, blüehnd d`Edelwiss.
   Jodel
2. Chum mit i Bärge ue, wo d`Senne singe, wo a der steile Flueh gsesch Gämschi springe. Chum mit is Alpeland, chum mit i d`Bärge, wo näbe Schnee und Is blüehnd d`Edelwiss. I üsne Bärge, isch Heimaterde, da isch me frei so frei, da wird mer froh. Und lüchtet s`Abigrot dänn müemmer scheide, wänn z`Sunn am höchste Grad, still untergaht.
   Jodel
3. Und chunsch dänn z`rugg is Tal, wänns Nacht will wärde, da dänkisch lieb und still, s`isch s`Schönscht uf Erde. E Tag im Alpeland und i dä Bärge und bättisch lies und still, „so Gott es will“. Gang i di Bärge, sisch Heimaterde, da wird me frei, so frei, da wird me froh. Bhüet Gott mis Alpeland und mini Bärge, bis ich nach Is und Schnee, üch wieder gseh.
   Jodel