I han es stotzigs Heimetli

1. I han äs stotzigs Heimetli, dert z'hinderscht im-ä-nä Chrachä, was Redli hed mags nid erthaa, mer sött bigott nu d'Hüänder b'schlaa. Mis Hüsli hed äs Lotterdach und ganz verschlagni Pfeischter, im Chuchischaft, da tanzid d'Müüs, där Hund hed Flöh und d'Hüänder Lüüs.
   Jodel
2. Und i der Stubä je mi Troscht, da isch äs schiär unghüürig, mis Fraueli der chiebig Chrott regiert und tued potz sapperlott. Am Hals ä Chropf, äs Ghürsch am Chopf und d'Stieräaugä vergäbä, und strählä cha die cheibä gschwind, uf z'mal hescht du ä Chratz am Grind.
   Jodel
3. Und i der Chuchi chunsch nümm' druus, äs isch ä Schand mi Tüüri hed Spinnälänetz und Flädermüüs und dicki Schnäggä ohni Ghüüs. Und d'Chöchi isch ä cheibä Schatz, sie liebt dr Köbu und dr Max, und chochä cha die wunderbar, i'r Suppä find't me gäng äs Haar.
   Jodel